Komt, laat ons voortgaan, kind’ren – vs. 3

Moog’ ons de weg vermoeien,
oneffen zijn de baan,
waar scherpe distels groeien
en telkens kruisen staan:
daar is geen and’re weg!
Wij volgen altijd verder
als schapen onze Herder
door struiken heen en heg.